Strona:PL Hume - Zielona mumia.pdf/174

—  168   —

nia zamordowanej. — Gdy zasiedli przy dobrym ogniu, Hope kazał przynieść kawy i chciał się zabrać do czytania.
 — Zaczekaj — rzekł mu Random — porozmawiajmy pierwej.
 — Jak chcesz — odparł Hope.
 — Powiedz mi, jak ci się zdaje, czy pani Jascher była szczerą w tej swojej spowiedzi?
 — Jestem o tem najmocniej przekonany, czuła przecież, że umiera, a w takich chwilach mówi się prawdę. Chciałbym tylko jedno wiedzieć, jaki udział w tem wszystkiem miał profesor?
 Hope zdziwiony spojrzał na niego.
 — Żadnego, myślę. — Przecież pani Jascher nie wymieniła go.
 — Tak. — Ale przecież Kakatoes zależnym jest od niego wyłącznie, musiał więc zadusić Boltona na rozkaz swego pana.
 — To niemożliwe — zawołał Hope. — Mojem zdaniem Bradock wychodzi z tej sprawy całkiem czysty. Zastanów się Random co powiedziałeś, byłoby to przecież straszne dla Łucyi.
 — Nie widzę tego. Nie jest przecie jego córką i nie nosi jego nazwiska. Hańba profesora Bradock nie spadnie na nią, ani na ciebie.
 — A ja ci mówię raz jeszcze, że jesteś w błę-