Strona:PL Hume - Zielona mumia.pdf/179

—  173   —

 Hope czytać zaczął dalej.
 Bradock lękał się wciąż o swoją mumię, wykopał więc ją pewnej nocy, a Kanak zaniósł ją do ogrodu wdowy. Był to także sposób zaplątania w tę sprawę pani Jascher, która ich lada chwila mogła zdradzić. Ona sama zażądała wtedy jednego szmaragdu, który powierzono jej, aby ją zmusić do milczenia. Drugi szmaragd profesor zachował dla siebie i przedał go w czasie swojej wycieczki holenderskiemu kupcowi, który odprzedał go już do Indyi.
 Tu rękopism urywał się.
 — Więc to Bradock przysłał tej nocy Kakatoesa, aby odebrać drugi szmaragd? — rzekł Hope.
 — Nieszczęśliwa kobieta — przypłaciła śmiercią swoją lekkomyślność. I któżby myślał, że zamorduje ją ten sam, którego żoną chciała zostać, bo karzeł działał tylko jako narzędzie swego pana.
 — Co za komedyant z tego człowieka — mówił Hope, wkładając płaszcz — jak świetnie umiał udawać zupełną niewiadomość zbrodni.
 — Gdzie idziesz? — pytał Random.
 — Do Piramid, muszę widzieć natychmiast Łucyę i zabrać ją z tego przeklętego domu.
 — Czy chcesz powiedzieć jej wszystko?
 — Teraz nie, ale przygotuję ją w każdym razie.