Strona:PL Ignacy Daszyński - Sejm rząd król dyktator.pdf/13

rykalnej, wybory drugie, odbyte w dniu 5 listopada 1922 r., dały Sejm o reakcyjnej większości polskiej. Narodowa Demokracja (99 posłów), Chrześcijańsko-Narodowi właściciele wielkich posiadłości (23), Chrześcijańska Demokracja (42), Katolicko-ludowi (5), „Piast“ jako organizacja zamożniejszych chłopów i części klasy średniej (45), tych pięć stronnictw polskich daje już 214 posłów, odpowiadających potrzebom kilku tysięcy agrarjuszów, mieszczaństwa wszelkich odcieni, inteligencji i wielkiej liczby zamożniejszych chłopów.
 „Lewica“ polska, rozbita w pewnych swych częściach na bardzo drobne stronnictwa, obejmuje „Wyzwolenie“ (spadło z 53 posłów na 26), Stronnictwo Chłopskie (30), Stronnictwo Radykalne Chłopskie (2), Nar. Partja Robotnicza (18), Partja Pracy (5), Polska Partja Socjalistyczna (41). Razem 122 posłów. Dodajmy do tego dwóch polskich komunistów, to będzie 124.
 Mniejszości narodowe, a w pierwszym rzędzie stronnictwa żydowskie i niemieckie, czyli przeszło 50 posłów, liczą zaledwie dwóch socjalistów! Ukraińcy zaś i Białorusini toną w narodowej walce i mało się troszczą o sprawy społeczne czy polityczne ogólniejszej natury. Agrarjusze niemieccy i kapitaliści żydowscy niejednokrotnie wspierają prawicę polską i gdyby ta prawica nie okazywała aż nazbyt często zoologicznego szowinizmu, reakcja społeczna i polityczna w Sejmie polskim rządziłaby z wielką łatwością.
 Demokratyczny system wyborczy w Polsce nie dał wcale Sejmu „lewicowego“. Niedorozwój ekono-