Skarbiec drugi mieści się przy kaplicy św. Elżbiety. Szaf tam jest 4 lecz ja jednę widziałem tylko. W największej gotyckiej szafie poczet nagromadzonych pamiątek i zabytków tak jest liczny, że wyliczyć wszystkie z pamięci, bo do notat czasu nie było, nie potrafię co jednak pamiętam i zanotowałem w drodze, wyliczę:
Wspaniały srebrny krzyż ołtarzowy wysoki najmniej dwa metry okryty jest cały filigranową ornamentacyą florencką na kszałt koronki, wyrobioną ze złota i srebra, miejscami emaliowaną i drogiemi ozdobioną kamieniami. Sam ten krzyż, gdyby nad nim zrobić było można studya naukowe a opisać go i zrysować choć niektóre ornamenta, znakomitym byłby przedmiotem do rozprawy, cenne zajmującej miejsce w historyi sztuki.
Drugi tej samej wielkości krzyż ołtarzowy czarny hebanowy bez żadnych ozdób, ma wizerunek ukrzyżowanego Zbawiciela Pana, z kości słoniowej wykonany z takim artyzmem i techniką, niewątpliwie w XVI wieku, że gdy przed kilku laty ks. Dudik oglądał ten zabytek, miał oświadczyć, że to perła całego skarbca. Inny osobliwszy krzyż na którym wizerunek Zbawiciela Pana wyrzeźbiony jest i wyszlifowany z kryształu górnego, lśni się jak kamień drogi, dar to biskupa Marcina z 1585 r.
Inny znowu krzyż koralowy z wielkich egzemplarzy korali, ma wyrzeźbiony wizerunek Zbawiciela Pana i postacie św. Jana i Najświętszej Panny. Na podstawie tego krzyża jest napis: Me fecit Spatorius Panormitanus 1682.
Z relikwiarzy zauważyłem trzy dla nas drogie pamiątki. Relikwiarz św. Stanisława ze statuetką jego z 1465, św. Czesława z XV. wieku i św. Jadwigi z roku 1607. A nadto osobliwszy św. Jana Chrzciciela patrona katedry. Na wielkiej srebrnej złoconej misie głowa św. Jana naturalnej wielkości, arcydzieło pod względem wykonania i expressyi, na brzegu tacy biegnie napis, w tej treści, że relikwiarz ten wykonany został w Pradze roku 1611.
Cztery skrzyneczkowe relikwiarze apostołów. Dwa w formie ołtarzyków hebanowe w stylu odrodzenia, wykładane i ozdabiane srebrem, złotem, emalją. Inny złoty relikwiarz z rączką św. Jana w końcu kilka gotyckich pektorałów, z tych jeden emaljowany (cloisonné) z XIV. wieku; drugi przedstawiający pokłon trzech Króli z XVI. wieku.
Strona:PL Ignacy Polkowski - Wspomnienia z Wrocławia P06.jpg
Ta strona została skorygowana.