Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/253

sposób prasa tak zwana „komunistyczna“ międzynarodowa może informować fałszywie, nawet opierając się na faktach zasadniczo zupełnie prawdziwych. W ostatnich latach, — powiedzmy w przybliżeniu od chwili zniknięcia Lenina, — operuje się w Sowietach chętnie datami statystycznemi, wykazując procentowo wzrost produkcji w stosunku do każdego ubiegłego roku. Publiczność nie znając wartości punktu porównania, staje w ten sposób wobec cyfr zawrotnych.
 Otóż podczas wojny domowej i obrony Rewolucji przed inwazją reakcji produkcja w Rosji, w porównaniu z przedwojenną spadła do bardzo niskiego poziomu; statystyka podaje, że do 18%, ale statystyka ta nie opiera się na żadnych realnych danych. W niektórych gałęziach produkcja ta spadła do zera, zwłaszcza w terytorjach zajętych przez białogwardzistów. Z chwilą nastania pokoju i wewnątrz i nazewnątrz powrócono wszędzie do pracy, produkcja wzrastała z roku na rok, świadcząc o stopniowej odbudowie ekonomji przemysłowej. Jasną jest jednak rzeczą, że statystyka, która na pozór wydawać się może imponująca, może być pozbawiona wszelkiej wartości, jeżeli jako punkt wyjścia do porównania procentowego wzrostu produkcji bierze się stan produkcji niesłychanie niski.
 Kraj fabrykujący najpierw jeden automobil rocznie, następnie pięć w drugim roku, a dziesięć w trzecim, — zwiększyłby swą produkcję o 500, względnie o 1000 procent, a jednak nie mógłby się chwalić podobnym „sukcesem“. Tymczasem prasa podkreśla właśnie fakty w tym rodzaju.
 Mimo wszystko jednak potrzebny był dla pew-