W trzy lata później Izwiestia donoszą, że w okolicy Semipalatyńska urzędnicy sowieccy masowo aresztowali chłopów i skonfiskowali im — na własny swój rachunek — dziesiątki tysięcy bydła; ludność poczęła gromadnie uciekać za granicę chińską. Władze centralne poinformowane o tym stanie rzeczy, wysłały na miejsce komisję, która uwolniła z więzień 140 aresztowanych i poleciła zwrócić poszkodowanym zrabowane bydło. (29 sierpień 1928). Ale władze centralne nie mogą interwenjować wszędzie ani też naprawić choć drobnej części krzywd.
Miał słuszność ukraiński komisarz ludowy, zaznaczając, że podobne wypadki nie należą zupełnie do wyjątków, a świadczą wymownie o głębokim rozkładzie całego organizmu sowieckiego. „Afery“ jakie wyszły na jaw w latach następnych potwierdziły to w całej pełni.
Ale obok tych tak zwanych „nadużyć“ o wyraźnie kryminalnym charakterze, mamy jeszcze miljardy nadużyć codziennych, drobnych, owych szykan, prześladowań, głupich złośliwości, uchodzących ogólniejszej uwagi, — a które w rezultacie doprowadzają całe włościaństwo do cichej rozpaczy.
Polityka krótkowzroczna, niemądra w wyborze środków, stosowana w podobnem środowisku, może z łatwością doprowadzić do tego, że grupy społeczne mające najsprzeczniejsze interesy, złączą się razem celem przeciwstawienia się wymogom państwowym. Tak też i stało się w chwili, kiedy władze chwyciły się brutalnych środków administracyjnych celem wydobycia od chłopów zboża:
Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/335
Ta strona została przepisana.
