Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/345

członków jego rodziny; celem podjęcia swej płacy musi nauczyciel przejść piechotą jakie dziesięć wiorst lub wydać 2—3 rubli za wypożyczenie sobie konia (,Prawda“, 25 marzec 1926). W marcu 1926 zaległe a niewypłacone płace dochodziły do półtora miljarda rubli; nauczyciele od września począwszy nic zupełnie nie dostają, — zmuszeni są uczyć w nieopalanych szkołach, nie mają potrzebnych podręczników („Trud“, 25 marzec 1926). Wśród Kirgizów nauczyciele giną z głodu: w czasie od 1 października 1925 do lutego 1926 otrzymali zaledwie dwa razy po 26 rubli płacy („Prawda“ 28/III 1926). Brakuje sił nauczycielskich, ale mamy 82 tysiące bezrobotnych nauczycieli, co świadczy o wspaniałej organizacji („Prawda“, 16 marzec 1927). Personal nauczycielski musi znosić przeróżne szykany ze strony lokalnych władz sowieckich... Nauczycielki narażone są na prześladowania ze strony sowieckich urzędników do tego stopnia, że mamy do zanotowania całą serję wypadków samobójstwa („Trud“, 29 grudzień 1928).
 Nie lepsze są warunki życia i studentów. Sytuacja ich w roku 1925 mimo pewnej poprawy, była jeszcze „nadzwyczajnie ciężka“ (jakaż tedy musiała być przed ową poprawą?); „kontrola lekarska ustaliła, że skutkiem niedostatecznego odżywiania się i przemęczenia zauważyć się daje duży odsetek chorych i wyczerpanych“; („Prawda“, 31 lipiec 1925). Stypendja dla uczniów wahają się w granicach od 8½ do 20 rubli, a i to jeszcze nie wszyscy dostają“. Najskromniejszy budżet studenta — nie licząc zupełnie wydatków na ubranie, bieliznę, obuwie, książki, — powinien wyrażać się