ją się i do bibljotek, maskują się na „leninistów“... w Syzraniu pewien mnich po kazaniu zaleca swym słuchaczom iść za nauką Lenina; na Uralu pewne stowarzyszenie religijne nazywa się „kółkiem leninistów pobożnych“. („Izwiestia“, 25 grudzień 1928). Sekciarze wszelkich obrządków dzielą się między sobą pracą, specjalizując się na pewnych polach; ewangieliści uprawiają agitację po fabrykach, „związek braterstwa chłopskiego“ ma podejrzane stosunki z Japonją (?); wszędzie zauważyć można objawy wzmożonej agitacji religijnej („Trud“, 26 maj 1929). W okręgu donieckim wszystkie większe centra przemysłowe stają się ogniskami religijnego odrodzenia; w jednej Makiejewce jest 13.600 sekciarzy, w czem 4.600 młodzieży; sekciarze uprawiają też bardzo skuteczną propagandę wśród bezrobotnych, których wspomagają pod hasłem: „komuniści nie dają wam chleba, ale Bóg wam go da“. Pozyskali sobie pewną część młodzieży, w którą wpajają swe doktryny na wieczorkach z muzyką, „łowią“ wyznawców za pomocą młodych dziewcząt („Prawda“, 15 sierpień 1929). Baptyści przestali już być sektą, stając się wielką polityczną partją religijną; w Połtawie, pod nosem okręgowego Komitetu wykonawczego Sowietów zajmują dawny kościół luterański; po wsiach okolicznych zakładają kaplice z chórami i orkiestrą smyczkową, przyciągając w ten sposób młodzież („Prawda“, 22 wrzesień 1929).
Największe jednak, najbardziej brzemienne w skutki i najjaskrawsze spustoszenia w całym Z. S. S. R. wyrządza alkohol. Z początkiem wielkiej wojny rząd carski zabronił produkcji i sprzedaży
Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/355
Ta strona została przepisana.