Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/373

we fabryce lub w domach mieszkalnych, jednego lub więcej sowietów w okręgu, w którym mieszkają, jednego lub więcej komitetów, rad, komisyj syndykatów lub kooperatyw, lub wreszcie owych „ochotniczych“ organizacyj, o których poprzednio wspominaliśmy. Wszyscy ci włościanie są członkami swoich sowietów miejscowych, czy obwodowych, czy gubernjalnych. Wszyscy ci „różni“ wreszcie są członkami „aparatu“ administracyjnego, gospodarczego lub politycznego Państwa. Wszyscy zatem ci patentowani komuniści, jak ich jest 1 miljon 360.469, to kółka w sowieckiej machinie rządowej. Oni to stanowią główną kategorję społeczną, uprzywilejowaną przez państwo.
 Pod względem politycznym jest to rodzaj patrycjatu, dzierżącego monopol władzy. Pod względem ekonomicznym sprawa przedstawia się nieco inaczej: komuniści, z małemi wyjątkami, zabezpieczeni są przed ewentualnością bezrobocia, mają lepsze mieszkanie i wyższe płace niż szara masa, jakkolwiek co prawda nie mają możności dorabiać się jawnie majątku; Partja unormowała dla swych członków maksymalny zarobek 225 rubli miesięcznie, podczas gdy rzekoma „przeciętna płaca“ robotnika jest trzy razy niższa na papierze, a przynajmniej pięć razy niższa w rzeczywistości, jak to wykazaliśmy. Ale poza temi 225 rublami teoretycznemi, komuniści mogą jeszcze korzystać z całego szeregu ważnych beneficjów, jako to: przyzwoite mieszkanie, koszty reprezentacyjne, miejsca w dobrze urządzonych domach wypoczynkowych, specjalne dotacje na misje, podróże służbowe i t. p. Bywały wypadki, że pisarze lub współ-