W rzeczywistości jednak wybory i wyznaczanie delegatów nie odbywają się zupełnie w sposób przewidziany przez konstytucję. I owszem — wszelka, najlżejsza choćby próba zastosowania postanowień konstytucji byłaby surowo karaną.
W praktyce odbywa się to w następujący sposób:
Sekretarjat Partji wybiera „delegatów“ na Kongres Partji i każe im z łona kongresu desygnować specjalnie dobraną Komisję, która układa listę członków Centralnego Komitetu i Centralnej Komisji Kontrolnej. Członków tych wybiera się naturalnie „jednogłośnie“. Inaczej też być nie może, gdyż wszyscy ci „delegaci“, wybrani przez Sekretarjat lub przez upatrzonych zgóry funkcjonariuszy Sekretarjatu, wybierają Komisję zgodnie z intencjami tegoż Sekretarjatu, która to Komisja znów układa listy kandydatów do Komitetu Centralnego i do Centralnej Komisji Kontrolnej w myśl życzenia Sekretarjatu.
Komitet Centralny, w ten sposób „wybrany“, desygnuje zkolei członków swego Biura politycznego (politbiuro) oraz Biura organizacyjnego (orgbiuro), poruczając tym biurom prowadzenie wszelkich agend, sam Komitet Centralny bowiem nie zbiera się prawie nigdy.
Centralna Komisja Kontrolna ze swej strony wybiera również członków swego Biura, którzy przejmują funkcje tejże Komisji, zbierającej się jeszcze rzadziej, niż Komitet Centralny.
Wszystkie te trzy Biura, stale urzędujące, składają się z ludzi wybranych na rozkaz Sekretarjatu, Biuro Polityczne, któremu podlegają tamte
Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/377
Ta strona została przepisana.