Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/379

Do aparatu administracyjnego Partji, do aparatu sowietów, do uzupełniającego aparatu młodzieży komunistycznej, trzeba dodać jeszcze: aparat syndykacki, aparat sowiecki ekonomiczny, handlowy i przemysłowy, aparat kooperatyw spożywczych, aparat militarny i aparat komitetów domowych oraz kooperatyw budowlanych.
 Wszystkie te aparaty razem wzięte tworzą najstraszniejszą sieć, jaka kiedykolwiek krępowała, pętała, paraliżowała cały naród i jednostkę. Czegoś podobnego nie było dotąd nigdzie i nigdy, a prawdopodobnie też i nigdzie się nie doczekamy.
 Aparat syndykacki: wzorowany ściśle na aparacie Partji, z całym szeregiem Komitetów począwszy od najniższego aż do Centralnej Rady.
 Wszyscy ludzie pobierający płacę, czy chcą czy nie chcą, są zapisani na członków syndykatów. Wprawdzie w Konstytucji niema żadnego paragrafu nakazującego obowiązkowe należenie do Syndykatu, — ale jak to już mogliśmy zauważyć, Konstytucja uważaną jest za dokument, z którym nie trzeba się liczyć. Faktycznie robotnik pobierający płacę zostaje członkiem Syndykatu na skutek uchwały ogólnego zgromadzenia pracowników danego przedsiębiorstwa, jakkolwiek w zgromadzeniu tem albo nie brał wcale udziału albo też występował tylko w roli biernego słuchacza, gdyż decyzja zapadła na polecenie Komitetu Partji. Taki tedy członek Syndykatu wbrew własnej woli ma do wyboru: albo pogodzić się z losem, albo utracić swe zajęcie, a co za tem idzie i kawałek chleba i najczęściej również i mieszkanie. Na tym oto fundamencie rezygnacji wznosi się biurokratyczna pi-