Milicja spełniająca rolę policji na ulicy i w domu, jest równocześnie instrumentem w rękach aparatu sowieckiego i w rękach G. P. U. Prasa notuje ustawicznie jej przeróżne przekroczenia i zbrodnie: brutalność, pijaństwo, branie łapówek, gwałty popełniane na obywatelach, co wszystko znalazło potwierdzenie w wynikach oficjalnej ankiety („Prawda“, 8 maj 1928).
Co się tyczy wreszcie armji stałej, to kierownictwo jej spoczywa w rękach „Rewolucyjnego Komitetu wojennego“, którego członków mianuje również Sekretarjat Partji, podobnie zresztą jak i Komisarza Ludowego dla spraw wojennych. Dziesiątki tysięcy oficerów i podoficerów zawodowych zależy zatem również od Partji i podlega ślepo jej rozkazom.
(A oto na I Kongresie Sowietów Lenin mówił temi słowy: „Instytucja taka jak Sowiety, to tylko forma przejściowa do utworzenia Republiki, do powstania — nie na papierze tylko, lecz w rzeczywistości — stałej i silnej władzy, bez policji, bez stałej armji...“ (Dzieła Lenina, Tom XX, str. 551). Głosił na tym pierwszym Kongresie utworzenie rządu, sprawującego swą władzę nie zapomocą organów policyjnych i urzędniczych, nie zapomocą odrębnej, stałej armji, lecz z pomocą milicji ludowej, złożonej z uzbrojonych robotników i włościan (ibid. str. 464)...„Naszem prawdziwem zadaniem jest znieść armję stałą, policję i urzędników, zastępując ich całym uzbrojonym narodem“ (ibid. str. 203)... „Państwem nie powinna rządzić policja, ani urzędnicy nieodpowiedzialni przed narodem, ani armja stała, — lecz ca-
Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/383
Ta strona została przepisana.