Egzekutywy i innych jeszcze funkcjonarjuszy-komunistów; banda ta terroryzowała włościan, rozstrzeliwała ich bez sądu, konfiskowała im konie, nakładała olbrzymie podatki, dzieląc się wyciśniętym w ten sposób groszem i t. p... („Prawda“, 20 październik 1926). W Leningradzie, dnia 22 sierpnia 1926, czterdziestu robotników (w czem sporo komunistów) napada na młodą dziewczynę i gwałcą ją kolejno. („Prawda“, 11 wrzesień 1926). Ta afera dała sposobność do ujawnienia całej serji innych podobnych zarówno w Leningradzie jak i w innych miejscowościach, gdzie zawsze komuniści i komsomolcy grali niepoślednią rolę. Oto trzech członków stowarzyszenia „proletarjackich pisarzy“ wciąga do siebie młodą komunistkę, którą zgwałcili, upiwszy ją poprzednio; ofiara odebrała sobie życie. („Raboczaja Gazeta“, 31 marzec 1928). W Soczi, na Kaukazie, aresztowano wszystkie miejscowe władze komunistyczne za trwonienie grosza publicznego, orgje, samowolę, pijaństwo, gwałcenie kobiet. („Prawda“, 8 kwiecień 1928). Na Krymie przewodniczący Centralnego Komitetu Egzekutywnego Sowietów, Ibraimow[1], podobnie jak i całe jego otoczenie — to pospolici bandyci: udowodniono im cały szereg ohydnych zbrodni, jak morderstwa, torturowanie więźniów, wymuszenia, kradzieże, sprzeniewierzenia. Akt oskarżenia obejmował nie mniej jak pięć tomów o objętości 3.800 stron. („Krasnaja Gazeta“ wieczorna, 30 kwiecień 1928).
W gubernji smoleńskiej zarówno w miastach jak i na wsi, zarówno we fabrykach jak i w syndykatach, wszędzie cały aparat bolszewicko-so-
- ↑
Veli İbraimov (1888-1928) – krymskotatarski działacz i polityk.
