W ciągu dziesięciu lat doprowadzono produkcję rolniczą i przemysłową w Z. S. S. R. mniej więcej do poziomu przedwojennego, z pewną nadwyżką w jednych, a z pewnym niedoborem w innych gałęziach. Ilościowo ogólne obroty wykazują pewną zniżkę; jakość produktów uległa wydatnemu pogorszeniu. Konsumcja na głowę ludności stała się mniejsza.. Ten dziesięcioletni etap kosztował klasy najbiedniejsze dużo ofiar i cierpień. W myśl jednak planu piatiletki cały ten wielki wysiłek ma się teraz nadrobić z tem, że następnie dojdzie się — na papierze — do pewnego standard of life.
Wedle tego planu produkcja przemysłowa ma przewyższyć przynajmniej trzykrotnie poziom przedwojenny, produkcja rolnicza ma się zwiększyć tylko o pięćdziesiąt procent, — wszystko w cyfrach absolutnych, bez uwzględnienia naturalnego przyrostu ludności. Ale i to jeszcze nie dałoby wystarczającej masy produktów, aby wszystkim pracownikom zamieszkałym na tak rozległem terytorjum, zapewnić takie materjalne warunki bytu, które możnaby porównać z warunkami życia robotnika, eksploatowanego przez państwo kapitalistyczne.
Z drugiej znów strony państwo nie może inaczej przeprowadzać dalszej rozbudowy swych olbrzymich przedsiębiorstw przemysłowych i rolniczych, jak ściągając w coraz wyższym stopniu podatki od swych obywateli pod różnorodną postacią, a więc: pożyczek wewnętrznych, podatków pośrednich, zajęcia znacznej części zbiorów, wypuszczania biletów skarbowych bez pokrycia krusz-
Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/417
Ta strona została przepisana.