Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/419

do przekonania, że dla umocnienia socjalizmu należy energicznie zwalczać owe „nep“ i eliminować żywioł kapitalistyczny zapomocą zarządzeń administracyjnych i policyjnych. „Piatiletka“ jest wyrazem nowej polityki ekonomicznej, której pomysł rewindykuje dla siebie „opozycja“ komunistyczna ugrupowana przy Trockim. I to nietylko sam pomysł zasadniczy, lecz nawet sposoby przeprowadzenia go w praktyce.
 Bez względu na to, jaką mają wartość wszystkie dane i przewidywania tego planu, faktem jest, że od przeprowadzenia tegoż planu zależeć będzie odtąd w dużej mierze przyszłość Rosji sowieckiej. A jego najbliższe konsekwencje praktyczne może nie zawsze dadzą się pogodzić z następnemi konsekwencjami teoretycznemi. Chwilowo obecne rządy sowieckie mogą udowodnić, że współczesny przemysł potrafi się obejść bez kapitalistów, — ale podobne doświadczenia robiły już poprzednio państwa kapitalistyczne z dużemi przedsiębiorstwami publicznemi o charakterze przemysłowym; mogą udowodnić, że rozpęd i tempo przemysłu zasilanego funduszami publicznemi może pobić wszelką konkurencję i inicjatywę indywidualną, co zresztą nie przesądza ostatecznego końca, zależnego od rozmaitych innych czynników; ale jeżeli rządy te zbudują przemysł tak jak Faraoni wznosili piramidy, to i one znajdą pod nim swój grób, a doświadczenie nie będzie mogło zostać doprowadzone do końca, gdyż na drodze mu stanie bierny czy czynny opór klas eksploatowanych.
 O ile można sobie wyrobić zdanie na podstawie rozporządzalnego materjału, plan cały częściowo