Cztery lata minęły od dnia, w którym Adrian usłyszał z ust Stawra historję Kyry. Pomimo starań i poszukiwań, jakie czynił, ażeby odnaleźć nieszczęśliwego włóczęgę, nie spotkał go. Sądził, że umarł. I życie młodego bohatera szło drogą własnych przeznaczeń.
Przeznaczenie dawało mu możność poznawać to, co go w życiu najbardziej interesowało; to jest mógł bez ustanku spoglądać w głębinę dusz ludzkich.
I chociaż głębiny rzadko się zdarzają i trudne są do odkrycia, bo świat jest pełen pospolitości, Adrian umiał szukać i znajdować.
Któregoś dnia, śmiertelnie znużony wlókł się w Kairze, przez ulicę Darb-el-Barabra, gdzie bawił już od miesiąca. Wszedł do kawiarni żydowsko-rumuńskiej, miejsca kosmopolitycznego, gdzie gromadziły się indywidua, rekrutujące się ze wszelkich sfer. Klijenci pana Goldsteina nie mieli z sobą nic wspólnego, przeciwnie nawet, wystrzegali się siebie na-
Strona:PL Istrati - Kyra Kyralina.djvu/92
Ta strona została przepisana.
III.
DRAGOMIR.
