Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Bracia zmartwychwstańcy tom 1 165.jpeg

był dziś, bardzo zły, aż trwoga ogarniała... Drżeli wszyscy.
 — Pytał kogo o Jaksów?
 — Nie wiem.
 — Gdzie ich stracono?
 — Mówią że za okopami — odezwał się komornik. — Sawasz i Dudziec widzieli w tém miejscu ogromną krwi kałużę...
 Zdziwiony ks. Petrek aż się cofnął, brwi namarszczywszy.
 — Możeż to być?
 — Ale pewnie! — dokończył Harno, bijąc się swym obyczajem w piersi.
 — A któż ich tracił? bo nie więzienny oprawca.
 — Pewnie uprosili sobie kogo z rycerzy, aby nie ginąć z ręki kata... i tę łaskę im wyświadczono — mówił komornik — że ich ścinał kto ze swoich... Ten, co się tego przez miłosierdzie podjął, chwalić się z tém nie będzie...
 Zamyślił się ks. Petrek mocno, rzecz mu się zdała bardzo prawdopodobną.
 Pisarz mówił zamyślony.
 — Sami widzieli krwi kałużę, powiadasz?.. Sawasz i Dudziec? A byłże kto przy traceniu?..
 — Nie wiem — mówił Harny — umyślnie pewnie dodnia to sprawiono, aby ludzkich oczów uniknąć... ale... nie wiem...
 — E! ty bo nic nie wiesz! — z wyrzutem zawołał ksiądz niemal gniewnie. — A ciała? co zro-