Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Krzyżacy 1410 tom I 055.jpeg

ten Zakon, który ocalić chcecie, plamę na białym płaszczu miéć będzie.
 — Sprawiemy mu płaszcze nowe—zawołał Merheim szydersko.
 Wyciągnął ręce obie ku Ulrykowi, który się ku sypialni cofał, i na progu stanął zamyślony.
 — Byliście kiedy na łowach?—zapytał powoli.
 — Jakto?
 — Bywaliście na łowach?—ciągnął Mistrz.—trafia się często na nich, że niedźwiedź człeka weźmie pod siebie, nadbiegną strzelcy ratować, pali niezręczny obrońca, lub puszcza pocisk i ubija człowieka miasto niedźwiedzia. Bracie mój, bodajeście owym kusznikiem nie byli.
 — Gdybym nim był — chłodno rzekł podskarbi—nie strzelałbym, a na swe miejsce zręczniejszego posłał.
 — Stoicie przy swojém?—spytał Ulryk.
 — Z żelazną wolą.
 — Macież owe narzędzia, których użyć chcecie, w gotowości?
 Merheim pokorną przybrał postawę.
 — Znajdą się — rzekł cicho.
 — Jakto? i... niewiasta?
 — Choćby i niewiasta—przełknął, błyskając oczyma podskarbi.