Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Latarnia czarnoxięzka Tom I.djvu/143

nazwać angielskim piernikiem, zważywszy na silny koloryt jéj twarzy i włosów.
 — A Hrabia nasz kochany? spytał.
 — A la chasse?
 — A kuzynek? (tak nazywał Alfreda.)
 — Także?
 — Niepojmuję téj passij — mówił Xiąże. Pojmuję, przywiązanie do całéj płci niewieściéj, którą ubóstwiam mimo szronu co mi głowę przypruszył — pojmuję karty, pojmuje les plaisirs de la table; ale polowania.
 — Jednakże, odezwała się Hrabina.
 — Bo naprzód, mówił Xiąże, jak można kochać się w zabawie, w któréj niémają udziału kobiéty!
 — Toujours galant! Szepnęła Hrabina — bardzo dziękuję, w imieniu mojém i płci całéj. Ale terazniéjsi mężczyzni, nie lubią naszego towarzystwa, unikają od niego — Starają się być jak najmniéj razem z nami.
 — To dowodzi jak się świat popsuł, odpowiedział Xiąże — nie było czasów nad nasze! C’etait le bon vieux tems! Hrabina się uśmiéchnęła lekko — podano herbatę.