Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Latarnia czarnoxięzka Tom I.djvu/199

słaniał ożywioną konwersację gospodyni domu z młodym gościem, i znowu zaczęły się wypytywania, odpowiedzi, słodka zajmująca obmowa —
 — Pan byłeś u Sędziego na polowaniu? spytała Stasia po chwilce Hrabina.
 — A! byłem!
 — I pięknych się rzeczy o nas nasłuchać musiałeś! My mamy tylu nieprzyjaciół! U nas jak wszędzie, nie lubią panów ils portent ombrage, wynajdują na nich najczarniéjsze potwarze — Wyznaj pan, nieprawdaż, żeś się nasłuchał wiele rzeczy? —
 — Których wiém doskonale znaczenie rzekł Staś — jest to głos zazdrości —
 — I niczemu nie wierzysz pan? spytała Hrabina wlepiając w niego oczy — długiemi rzęsami przyćmione.
 — Prawie —
 — O! i mnie się tam pewnie dostało! pogardliwie dodała —
 Staś spuścił głowę w milczeniu.
 — Ci panowie mówiła Hrabina, wiedzą zawsze o wszystkiém, o wszystkiém na-