Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Latarnia czarnoxięzka Tom III.djvu/084

 — Już rób co chcesz, taki ja lepszy od tego Szlamy żyda, któremu chcesz koniecznie płacić — musisz mi dać dwa tysiące karbowanych — Ani słucham racij i przysyłam po nie —
 To mówiąc Graf pocisnął klamkę i wyszedł, prosto do pokoju żony —
 Ona siedziała nad xiążką, oparta sama jedna, zamyślona. Swiéże łzy widać było na powiekach.
 — Bien bon jour.
 Podniosła oczy — Bon jour — prenez place.
 Usiadł w krzesełku i westchnął.
 — Cóś źle się kontrakty zaczęły, moja Juljo, bardzo źle — Wszyscy tacy niegrzeczni, chcą piéniędzy — nalegająją, naciskają — a tu niéma.
 — Ale Żylkiewicz jakoś temu da radę —
 — Otóż to że Żylkiewicz, taki niezgrabny — wszystko mówi, posprzedawać majątki —
 — Jakto? wszystkie —? I Hrabina gorzéj jeszcze pobladła —
 — Tak jak wszystkie — Zostałby się nam Mogiłówski klucz, obciążony tym, jak go nazywają — bankowym długiem.