Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Latarnia czarnoxięzka Tom IV.djvu/041

dozwalał, prawie wszystkiego czego chcieli i odmieniał nawet leki wedle ich woli. Byleby pięknie poprosić, dawał lekarstwo, jakie się podobało, nieodmówił żadnego. Jeśli przepisane pokazało się niesmaczne, wnet je sprzątał; preparował drugie, którego woni, i gustu niemógł się odchwalić.
 — A! panie Schwernoth — mówił któś, to nie na piersi ja cierpię, cała moja słabość pochodzi z żołądka.
 — Ja, ja! odpowiadał — s żołądka —
 — A może i z piersi.
 — Może i s piersi!
 — Jak sądzisz przyłożyć by plaster.
 — A ha! przyloszyć by plaster —
 — Albo postawić pijawki?
 — Moszna postafić pijawka.
 — A gdyby wezykatorje —
 — Szemu ni, fesikatorja! —
 I taki był serdeczny i poczciwy, że na wszystko pozwolił, tylko jak się już uparł krew puścić, w ówczas go nikt nie przełamał.
 Takiego to lekarza prowadził Hrabia dla żony, jemu się zdawało, że skoro potrzeba