Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Latarnia czarnoxięzka Tom IV.djvu/103

 — A to by było szkaradne — A jak tam WPan urządziłeś to? Dożywocie na całym majątku, zapis pięciukroćstotysięcy i co więcéj —?
 — Nic więcéj —?
 — Już kiedy robić to robić, mój panie Chyłkiewicz, a nie możnaby tam co dodać jeszcze —
 — Chyba zapis całego majątku?
 — Toby dobre było, ale ona tego nie zrobi, daj pokój — Enfin c’est assez.
 Chyłkiewicz podał akt Hrabiemu.
 — Gdzież to podpisać? spytał —
 — O tu.
 — A! rozumiem. I schował do kieszeni.
 Pożegnawszy pana Chyłkiewicza poszedł do Julij, ale pomimo swojéj odwagi, nie ośmielił się dać jéj aktu przygotowanego do podpisu, tylko coś napomknął o potrzebie uregulowania interessów.
 Hrabina domyśliła się wszystkiego i bystro rzuciła na niego okiem.
 — Jestemże już tak bliską śmierci! spytała zimno —