Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Latarnia czarnoxięzka Tom IV.djvu/136

 — Więc WPan Dobrodziéj niebędziesz Marszałkiem.
 — A to dla czego?
 — Pan M. ma także partją, liczną familją i przyjaciół, niedopuści.
 — Pan M — nic mi nie zrobi!
 — Niezawodnie zrobi! Ostrzegam jako dobry przyjaciel — Czy nie lepiéj by tak, po obywatelsku to skończyć?
 — Ja się nie mogę pogodzić z M —
 — A! my o to nie mówiémy.
 — Więc cóż?
 — WPan Dobrodziéj nie przeszkadzaj jemu, a on, słowo honoru daje że nie przeszkodzi jego wyborowi. Zgoda?
 I najczęściéj bywa zgoda.
 W inném miéjscu upartego nieprzyjaciela pokonywa wyborowicz traktamentem i wyciąga na słowo, że się pogodzi. Czasem zręcznie w sam dzień odsunąć można nieprzyjaciela, czasem zniszczyć jego wpływy, dyskredytując go rozsianemi o nim wieściami.
 Wyborowicz bawi się wyborami, zajmuje się niémi, jak wódz wyprawą; te