Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Matka królów tom I 061.jpeg

milszej żony nie poświęcicie jeszcze milszych łowów... Cóż wam po małżonce, która samotne dnie pędzić będzie musiała, gdy wy na Boże narodzenie do Litwy, w zapusty na Ruś, na Zielone Święta pojedziecie na Mazowsze za zwierzem...
 Rozśmiał się król.
 — Dajcie mi taką, coby mnie umiała utrzymać przy sobie.
 Zbyszek ramionami ruszył.
 — Nie znam takiej... a to wiem — odezwał się — że Ofka owdowiała czeska królowa nie będzie dla was jakiej życzycie... Cóż dopiero inne!
 Król oczy spuścił i po chwili szepnął.
 — Do Ofki trzeba posłać kogoś, coby ją zobaczył i poznał, a mnie sprawę zdał... ale ja nie upieram się przy niej... Rusinkę mi dajcie, taką jak moja matka była...
 Odstąpił kroków kilka zdziwiony duchowny...
 — Więc już nowego coś? — zapytał — nie króla rzymskiego swaty.
 Uśmiechem i skinieniem głowy odpowiedział Jagiełło.
 — Rusinkę bym rad poślubił — dodał...
 Stał zadumany smutnie Oleśnicki...
 — Nie wierzycie mi — rzekł — pytajcie innych duchownych, miłościwy królu, czy wam