Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Ostrożnie z ogniem 163.jpeg

 Przyznałem się do bojaźni w pewnych okolicznościach.
 — Ale czyż tu jest czego się lękać?
 — Może — bardzo.
 — Ale kiedy ja chcę wiedzieć — to coś więcej jeszcze.
 — Pani się go domyślisz.
 — Jestem bardzo niedomyślna.
 Podkomorzyna przerwała, pytając Julji, czy uważała na balu suknię strapczynej dobraną kolorami do munduru mężowskiego. Rzekłby kto, że z przywiązania, dodała, a jednak pani strapczyna zawraca głowy wszystkim panom urzędnikom do szczególnych poleceń.
 Jan wziął za kapelusz i pożegnał towarzystwo, czuł się nie w stanie pozostać tu dłużej, prosił Julji żeby od niego przeprosiła starościnę i pożegnała ją, gdyż był zmuszony odjechać.
 Przy odjeździe ostatnie Julji wejrzenie dobiło Jana. Marja nieśmiała na niego podnieść oczów. Wkrótce tentent konia dał