Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Ostrożnie z ogniem 252.jpeg

 — Możesz i powinnaś, a wiem że opierać się będziesz, że tysiąc znajdziesz przyczyn do odmówienia mi.
 — Mów Julko — ufam tobie, że nie zechcesz nic, czego bym nie miała zrobić? — Ja cię tak kocham.
 — Otoż to będzie dowodem twojej przyjaźni.
 — Jeśli potrafię, zrobię.
 — Przysięgasz mi?
 — Przysięgam ci!
 — Słuchaj. Ostatnią próbą postanowiłam doświadczyć Jana — któż wie czy silniejsza miłość nie grozi mi w przyszłości. Chcę spróbować stałości jego. Dał mi słowo, że przez pół roku niebytności mojej, co dzień będzie tu bywał i po godzinie zostawał z tobą. — Jeśłi się nie zakocha —
 Julja dokończyć nie mogła, bo Marja blada, drżąca, schwyciła się z krzesła i cofnęła na środek pokoju tak przerażona, tak zdumiona, że słowa przemówić nie potrafiła.
 — I mnie rzucasz na pastwę! zawołała łkając.