Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Ostrożnie z ogniem 275.jpeg

 — Juljo — wszystko ci powiem — obwiniaj mnie, lecz jam nic nie winna —
 Jutro mnie tu nie będzie, lecz dziś ty prawdę usłyszysz.
 — Jestże prawda, gdzie? powiesz mi kłamstwo na wymówkę zdrady.
 Julja płakała. —
 — Musisz mnie wysłuchać. — Jan długo walczył i niewiem jaka nieszczęśliwa gwiazda, jaka fatalność pociągnęła go ku mnie.
 — Gwiazda?? oczy twoje, słówko twoje, uśmiechy — o! znam cię teraz niewinna.
 — Ale ja ani jego, ani niczyją być nie mogę, miałam siłę mu to wyznać.
 Julja się zastanowiła.
 — Nie znasz całkiem mojej przeszłości, oblanej łzami, jutro cię opuszczę, dziś poznaj mnie całą.
 I głosem przerywanym łkaniem z głową w czarny warkocz ukrytą, Marja powtórzyła wszystko — wszystko aż do miłości Jana, do ostatniego wyznania.