Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Poezye tom 1.djvu/276

Ta strona została uwierzytelniona.

trzeba wyrzec się ziemi,
Żeby żyć z niemi. —




XXXVI.
DO NIÉJ.
MELODYA.

Ach my od siebie daleko,
Daleko bardzo od siebie —
Tak długie, smutne dni cieką,
Bez słońca na mojém niebie!

Ach my od siebie daleko,
Daleko bardzo od siebie,
I próżno szukam powieką,
Zawsze ciebie! tylko ciebie! —

Ciebie jedna, ciebie droga,
Szukam, lecę — ach! świat trzyma,
Proszę ludzi, proszę Boga —
Patrz; czekam, a ciebie nie ma.

I daleko — tu daleko,
Od mego słońca, od ciebie,