Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Poezye tom 1.djvu/289

Ta strona została uwierzytelniona.
VII,
MONOMACHJA.
Wiatry z chmurą.

 Za lasem, za górą —
 Zszedł się wicher z chmurą,
 Za łby się porwali,
 Kto kogo powali. —
 Wicher się obrócił,
 Chmurę w wodę wrzucił.

 Chmura zapłakana
 W wodzie po kolana,
 Oczy w niebo wznosi,
 I jęczy i prosi,
— Sama wstać nie mogę,
 Podnieś mnie niebogę.

 Jak zaczęła prosić,
 Wiatr ją chciał podnosić,
 Lecz ona złośliwa,
 Za kark go porywa,
 I ciągnie w głębinie,
 I sama z nim ginie.