Ta strona została uwierzytelniona.
Dymitr wstając.
Kto? ty?
Wasil.
Ja!!
Dymitr.
Ślub nas złączył, a ty Książę —
Wasil.
Kto ci przysięgał wszakże ja, nie ona?
Dymitr.
Kapłan nas związał —
Wasil.
A ja was rozwiążę!
Jam ci przysięgał — jam jest twoja żona —
Toż twoja wdzięczność, to twoja nagroda,
Pchnąć w przepaść tego, kto ci rękę poda?
Dymitr.
Lecz — ty mnie Kniaziu nie rozumiesz wcale —
Wasil.
Więcéj niż myślisz! —
Dymitr.
Ochłodnij w zapale
Powiedz sam — skarbów chceszli w których wiano.
