Ta strona została uwierzytelniona.
Wasil.
Nie! moje całe!
Dymitr.
A! to być nie może!
Cóż mnie zostanie?
Wasil.
Więcéj niż ja biorę —
Dymitr.
Daj dzień namysłu, odłóż —
Wasil.
Nie odłożę —
Jam swoje zrobił, ty zrób swoje w porę —
Czas Kniaziu skończyć albo wszystko moje,
Albo nic twego.
Dymitr.
O skarby nie stoję —
I dla pokoju, jak pokrewny tobie,
Choć wiem że krzywdę sam dla siebie zrobię;
Oddaję wszystko
podając rękę)
i będziemy w zgodzie —
Księżniczka czeka i łoże —
Godziny biją, słońce na zachodzie —
Droga przed nami — chodźmy!