Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Semko Tom I.djvu/248

może z rąk naszych wyśliznąć i pierś co go ogrzała, pokąsać.
 Wielki mistrz stał zadumany.
 — Pojedziesz za Semkiem do Płocka — rzekł — potrzeba śledzić każdy krok jego. Janusz ma za sobą siostrę Witoldową, mogą jej użyć do porozumienia się z Jagiełłą. Staraj się przy dworze mazowieckim pozostać, ofiaruj kanclerzowi usługi darmo, zakon ci wynagrodzi.
 Przez Pelcza i pocztą rybaczą co tydzień mi donosić trzeba, co się tam będzie działo i gdzie się książe obraca.
 — Bartosz z jego ludźmi miał na Kalisz iść niezwłocznie — rzekł Bobrek.
 — Z oka ich nie spuszczać — powtórzył w. mistrz z naciskiem. Zapisuj, kto do niego przyjeżdżać będzie, kogo i dokąd będą wysyłali.
 Mówiąc to, mistrz już przygotowaną na stole kaletkę z pieniądzmi podał stojącemu w progu Bobrkowi, który rękę jego ucałował z wdzięcznością.
 — Książe za kilka godzin wyjeżdża ztąd do Torunia — zakończył mistrz — staraj się go wyprzedzić.
 Już odprawiwszy go, Czolner jakby coś sobie przypomniał, zawołał.
 — Kanclerz książęcy, wiesz jaki jest? pobożny? chciwy? próżny? czem go sobie ująć można?
 Bobrek namyślał się krótko.