Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Stach z Konar tom I 055.jpeg

—   51   —

jeden od drugiego, a co jeden chciał oba czynili.
 Jam na to patrzał.
 — Cóż! — przerwał Scibor z uśmieszkiem — zawsze ze stajni?
 Rzekł to jakby z niedowierzaniem.
 — Ojcze — rzekł Stach poczuwszy niewiarę — szydzicie sobie ze mnie, widzę, sądzicie że kłamię — A no tak było, odprawiałem pokutę i w stajni i różnie, Bóg świadek, prawda co mówię. Byłem i u koni i pod chorągwią, alem się poznać nie dał..
 Toć wiecie że jak Henryk tak Kaźmierz oba naówczas nie żonaci byli a żenić się nie chcieli. Różnie o tém mówiono, — dodał Stach — głos zniżając, Henryk krzyż nosił i o zakonie pono rycerskim myślał, więc się wiązać nie mógł a mój pan —
 — Ludzie powiadali — szepnął cicho bardzo Scibor — że ten od podwiki nie uciekał...
 — Tego ja tam nie wiem, czy gonił czy uciekał — rzekł Stach — a to pewna że kochanicę jakaś jedną miał. Z tą się tak krył że i djabeł nie dopatrzył, kto i gdzie ona była.
 — Jakże mógł to tak ukrywać? — zapytał stary.
 Stach głową potrząsnął.
 — Oprócz jednego może Smoka, sługi z którym się wyrywał do téj miłéj, nikt nie wiedział