Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Stach z Konar tom I 138.jpeg

—   134   —

 Po naradzie Leszczyc doń przystąpił.
 — Co wy z sobą myślicie czynić? — zapytał Stacha — Kietlicz was już ma na oku, czy do domu chcecie jechać aby zejść od niego?
 — Doma ja nie mam co robić — odezwał się Stach. — Koło roli chodzić nie nawykłem, rycerstwem się i dworem parał za młodu, radbym u kogo służbę znalazł, przeciebym się na co zdał. Przy mocnym panu choćby i Kietliczowi zajrzeć w oczy strachubym nie miał.
 — Niema dla was, chyba ks. Gedko biskup albo wojewoda Szczepan — rzekł Leszczyc — od tych was porwać nie będzie śmiał.
 — Właśnie pan wojewoda widział, gdy mnie związanego prowadzono, cośmy go na gościńcu spotkali — rzekł Stach.
 — Widział was? — spytano.
 — Widział i Kietlicza o mnie pytał i więźniom się przypatrywał długo, ale nie rzekł nic, pomrukiwał coś tylko z pod nosa.
 Rozśmiał się Leszczyc, a za nim inni.
 — To jego obyczaj! — rzekł — z niego niełatwo co kto dobędzie, ale oko bystre ma i pamięć dobrą.
 — Szkoda, że wyjechał, poszedłbym doń — dodał Stach.
 — Niebawem powróci, sądzę — rzekł Sreniawa — poza Krakowem teraz długo bawić nie bę-