Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Strzemieńczyk Tom II.djvu/268

 Lasocki miał już pod datą dnia tego przygotowane pismo królewskie (d. 4 sierpnia 1444), i natychmiast na głos czytać je zaczął.
 Zwyciężył Cesarini.
 Gdy w kilka godzin potem Grzegorz z Sanoka wróciwszy z klasztoru, wszedł na podwórce, uderzyła go zmieniona ich fizyognomia. Młodzież z okrzykami i weselem, dawno tu niewidzianem, biegała jakby już się przysposabiając do jakiejś wyprawy...
 Amor z Tarnowa zastąpił mu drogę podnosząc rękę do góry.
 — Mistrzu! — zawołał — dobra nowina! Idziemy na Turka! Wojna ogłoszona.
 — Śni ci się? — odparł mistrz.
 Wtem podpadł Gratus.
 — Nie wiecie więc, król i wszyscy panowie przyłożyli pieczęcie do aktu ogłaszającego wojnę... Idziemy na pogan!
 Nie wierząc uszom swym mistrz pobiegł wprost do króla.
 Była to chwila właśnie, gdy Władysław po kilkogodzinnej walce, powróciwszy do sypialni, jakby chciał Boga o przebaczenie prosić za to, że uległ wywartemu nad sobą gwałtowi, padł przy klęczniku przed krucyfiksem na modlitwę... złożone ręce trzymał ponad głową...
 Zastał go tak Grzegorz z Sanoka... i litość