Kestuth, quintas Gedimani filius. Ejus filii: Lugvenej, Vitoft Magnus Dux, Skirgajlo, Shigimont, Rimavid, Szvitrigajlo.
Korad, sextus Gedimani filius. Ejus filii: Alexandr, Konstantin, Theodor. Hi omnes improles in Podolica regione interierunt.
Lubort, septimus Gedimani filius: hunc Dux Volyniae generum sibi atque successorem i ducatu adoptavit.
Luborti filius Theodor, a quo orti Knazi Solkuszkovskii et Korbinskii.”
Nie przywodzim tu innych wywodow, mało się miedzy sobą różniących, i dosyć już znajomych, zostawując sobie na inném miejscu je porównać i rozbiérać.
2) O założeniu Wilna są i inne jeszcze podania, które niejako historyczne dowody, lecz jako ciekawość tylko przywodzim. — „Gdy Rzymianie Azją opanowali, uchodząc z kraju zawojowanego tamtejsi mieszkańcy, w trzech wielkich oddziałach, jedni nad Dnieprem osiedii i założyłi Kijów, drudzy nad Wołgą Jarosław zbudowali, a tych Roxolanami przezwano, trzeci, nad rzeką Wilją, Wilno fundowali. Angurius Metafrast. Jędrzej Suski, z tego nakoniec Niesiecki T. I. k. 384. U Długosza zaś taki domysł jaki u Stryjkowskiego, o przyjściu Włochów, którzy „Ibi primum oppidum Vilno, quod et in hunc diem caput gentis est, ex nomine Vilie Ducis (czy nie zasłyszał co o Davilu?) igressi fuerint, condidere. Hist Pol. L. X. p. 116.
3) Ennodius Eppus. Scrip. Rer. Brun. T. I. f. 28. Jam Franci. Heruli, Saxones, multiplices crudeliatiun species, belluarum more peragebant.... Deos suos humana credebant caede mulgeri.
