Ta strona została uwierzytelniona.
V.
Powraca do ojczyzny, nieświadom trwóg ni klęski,
Odkrywca nowych światów — wspomina, jak zuchwale
Spoglądał burzom w paszcze — a statek pruje fale —
A Morze hymn mu szumi, pojący hymn zwycięski! — —
Z przepaści wód niezmiernych wydźwignął ląd olbrzymi
I niesie go na barach — radosny, zolbrzymiały —
A statek pruje fale: by świadom wielkiej chwały —
A Morze poi duszę hymnami zwycięskimi.
— Ziemicy swojej rzuci królewski dar pod nogi,
Tryumfem jasnych zwycięstw zawstydzi i zadziwi
Niewierne i szydzące i tych, co byli krzywi —
A potem pójdzie w dom swój, weselem wnętrznem drogi,
By duszy syna zanieść skarb droższy niźli złoty:
Rodzicę twórczych Mocy — brzemienną głąb Tęsknoty — —
