Ta strona została uwierzytelniona.
4. CISZA MORSKA.
Nad szafirami srebrny pył,
Spokojem morze dyszy,
Więc będę śnił i będę pił
Przedziwną moc tej ciszy.
Widnokręgowy zarys zmiękł
W pas chwiejny, tajemniczy —
W oczach mi cud i w sercu lęk
I myśl ze snem graniczy.
Niebieską roztocz gładkich fal
Tu — ówdzie łódka plami.
A kormoranów krótki żal
Przez ciszę brzmi czasami.
