Ta strona została uwierzytelniona.
§. 23.
O opatach i biskupach łacińskich.
O opatach i biskupach łacińskich.
Ponieważ tylko sama powierzchowność obyczajów jest mego piora materyą, przeto opatów od biskupów nieoddzielam, ale razem o tych dwóch gatunkach duchowieństwa piszę.
Póki opatom klasztornym rzeczpospolita i August król nie odebrał znacznéj części dóbr, które się za rzymskim brewe stały funduszem dla opatów świeckich, komendataryuszami nazywanych, póty opaci klasztorni w paradzie, ekwipażach i stołach nie ustępowali biskupom. Cokolwiek zatem pisać będę o okazałości biskupów, toż samo brać należy czytelnikowi o klaustralnych opatach.
Biskupi łacińscy mieli zdawna i mają ten zaszczyt w Polsce, że są oraz i senatorami, wyjąwszy biskupów in partibus, albo zagranicznych, którzy
