durach. Prędzéj atoli daleko lekkie towarzystwo wzięli mundury, niżeli husarscy i pancerni. Kolor mundurów lekkich znaków był niemal jeden w koronie i w Litwie. Żupan siarkowy, kontusz albo katanka błękitne z wyłogami żupanowemi.
Różniły się chorągwie jasnośią lub ciemnością większą lub mniéjszą, jedne od drugich pomienionych kolorów. A nawet pod jedną chorągwią bywała pstrokacizna, albowiem iż takowe kolory z natury swojéj prędko pełzną, przytym nie będąc mundury z jednego postawu krajane, ale każdy towarzysz sprawując sobie i pocztowemu swemu mundur, podług upodobania i potrzeby; tyle się różnił jeden od drugiego, ile na jednym nowszy, na drugim wytartszy znajdował się mundur.
Pod te znaki nie dobierano na towarzystwo koniecznie saméj szlach-
Strona:PL Jędrzej Kitowicz - Opis obyczajów i zwyczajów T2.djvu/195
Ta strona została uwierzytelniona.
