pieniędzy. Te u ludzi prostych bywały najwięcéj z monszów baranich i kozłowych, z skórek łasicowych, wiewiorczych i węgorzych. U szlachty zaś i mieszczan, zamszowe na zameczek z sprężyną bez klucza zamykane i otwierane, w formie okrągło podługowatéj. Gaszkowie, którzy chcieli mieć wszystko nad innych modniejsze, starali się o worki materyalne, śrebrem i złotem haftowane, szukając w tym jakiejś wysokiéj o sobie opinii przez worek bogaty, choć często pusty.
Ku końcu panowania Augusta III., gdy nastały sakiewki jedwabne, wszyscy możniejsi do nich się rzucili, jako do wygodniejszych. Zamszowe jednak łasicowe i inne wyżéj wspomniane, przy pospólstwie zostały. Materyalne zaś, jako próżna expensa, zaszczyt mały i rzecz słaba, wcale zostały zaniechane.
Strona:PL Jędrzej Kitowicz - Opis obyczajów i zwyczajów T4.djvu/097
Ta strona została uwierzytelniona.
