Strona:PL JI Kraszewski Ciche wody.djvu/374

 Z rana drzwi znaleziono zamknięte — nikogo w pokojach; w ogrodzie furtka wskazywała drogę, którędy wyszły.... Hrabina Laura leży chora.... Książę Ignacy płacze.... Tyle dowiedzieć się mogłem.
 — A Lambert? zapytała Eliza.
 Nie umiał książę Adam nic powiedzieć o nim. Smutnie potrzęsła głową młoda księżna: właśnie gdy on miał być wolnym, ona była związana!!
 Leliwa nie zabawiwszy tu długo, puścił się w dalszą podróż z tém co miał i dla zdobycia nowych szczegółów.... Tych jednak pomimo najstaranniejszych poszukiwań po kątkach, ani jemu, ani nikomu się nie udało dostać; w miéjsce rzeczywistych, krążyły baśnie najpotworniejsze. Nikt nic nie wiedział.... Dopiero wieczorem panna Gertruda spotkawszy się z Adolfową, od niéj usłyszała całą historyę ze wszystkiemi drobnostkami i przyniosła ją przyjaciołce.... Niezaspokojona tém księżna dała jéj swój powóz i posłała po Siennicką, zapraszając ją do siebie na herbatę.
 Ponieważ ta pana Adolfa swego już niepotrzebowała pilnować, a uwolniony z więzienia, wyłajawszy żonę, wybiegł na miasto i nie wracał, co ją niewiele zdawało się obchodzić, dała się przywieźć Siennicka.