Strona:PL JI Kraszewski Ciche wody.djvu/492

 — Hę? zaśmiał się Zdziś — nie wiem, możeby to było zabawném.
 — Ale na to trzeba mieć dom osobny.... i coś dla tego celu pięknego poświęcić.
 — Cośby się też może poświęciło — szepnął Zdziś — ale trzeba się zastanowić — a nuż, fiasco?
 — To nie może być? krzyknęła Aniela podnosząc się — przecież ja — nie pochlebiając sobie — jeśli księżnie drastycznym wdziękiem nie dorównam, może z innych względów jéj nie ustąpię, a pan, choć nie masz książęcego tytułu, co do majątku równasz się może z Jego Książęcą Mością.
 — Nie pomieniałbym się na jego mienie z mojém — dodał Zdziś — proszę mi wierzyć. Nie liczę nawet ojca....
 — Na cóż więc ten majątek, jeśli hrabiemu nie ma dać znaczenia i pozycyi socjalnéj? spytała Aniela.
 Zdzisław zapatrzył się w okno.
 — Gdybym nie był trochę leniwy! odezwał się cicho.
 — Ale ja mam ochotę i wytrwałość za nas oboje — odezwała się Aniela uśmiechając do niego — ja z chęcią pracować będę. Mam obowiązek rodzinę, do któréj weszłam, podnieść do stopnia jaki jéj należy....
 Zdzisław się skłonił.