Strona:PL JI Kraszewski Czarna godzina.djvu/391

kową niecierpliwością go powitał. Rozpoczęto spisywać tranzakcyą.
 Stary domagał się, ażeby w niéj punkt był zamieszczony, iż majętność nie miała nigdy przejść w ręce człowieka innéj narodowości i wyznania.
 Orochowski zaprotestował.
 — Poco to pisać! na co na siebie ściągać mściwą ich uwagę... Ja się dla Lubachówki narażać nie myślę.
 — Pan mi to przyrzekłeś!... — zawołał pan Grzegorz.
 — A no, nie przeczę, i dają panu słowo, że się będę starał uniknąć tego; ale w tranzakcyą to wpisywać?... Tranzakcya musi być do akt wniesioną...
 — Pan za to odpowiadać nie możesz, co jest z mojéj strony nałożonym warunkiem. Jasna rzecz, że to jest moja wina...
 Orochowski się poruszył żywo.
 — Warunku tego nie przyjmuję...
 — A ja go nie odstępuję... — rzekł Lubachowski.
 Głębokie nastąpiło milczenie.
 — Cóż będzie? — zapytał, dobrze wyczekawszy, Orochowski.
 — Nie będzie nic — odparł stanowczo pan Grzegorz.
 Dziekan spojrzał na niego.
 — Jeżeli słowo daje... — wtrącił.