Pisana w r. 1851, w czasie pobytu na Wołyniu, powieść ta z wielu innemi odbija, choć w części, ówczesne życie prowincji — charaktery, choć je dla czytelników swych autor w porządniejsze poprzybierał sukienki, opierają się na tych mimowolnych codziennych studjach, które życie przynosi. — Do r. 1858 piszący nie wyjrzał nigdy po za granice kraju, od dzieciństwa żyjąc w nim i nim, i winien będąc szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, iż wszystkie jego zakątki mógł z kolei zbadać i poznać. Żaden więc wpływ obcego obyczaju, wrażeń, nie mącił mu wyobraźni. Wszystko czego się nauczył od czasu jak się uczyć i patrzeć zaczął, wziął z domowego zagonu. Powieść ta też daje obraz Wołynia i Polesia wołyńskiego, jakiemi one były około 1850, temu ćwierć wieku — ale ta ćwierć za cały wiek liczyć się może zmianami radykalnemi stosunków, jakie sprowadziła. Dziś więc nie znajdą się tam ani Zawilscy ani Pobiełowie, może tylko rozpłomieniona Sobockich rodzina i potomstwo panny Anieli, która jak wiemy zamąż poszła....
Interesa familijne nie miały jak to jedno wydanie i — oprócz rossyjskiego tłumaczenia — (bo o tych wielu wieść nas nie doszła, nikt na nie pozwolenia nigdy nie żądał), nie wiemy ażeby tłumaczone były.
