Strona:PL JI Kraszewski Kopciuszek.djvu/1033

33

nie, a drugiego dnia rozpatrzywszy sklep i księgi, zatarłszy czuba, przybrał minę poważną i zasiadając w fotelu nieboszczyka, w te słowa biedną wdowę zainterpelował:
 — No! biorę handel na moją odpowiedzialność, na głowę moją i rozum, to dosyć, ale idziemy z panią do połowy zysków.
 Posłuchaj pani.
 — Więc pan wkładasz kapitał?
 — Największy jaki jest na świecie — mój jenjusz, — odparł Czwartacki.
 Pani Brennerowa zamilkła, trudno jéj się było przyznać, że nie zrozumiała.
 — Znasz pan moje położenie? — spytała po cichu.
 — Doskonale, jest firma, to grunt.... w sklepie się tam cóś jeszcze kręci zapasów.
 — Ale potrzeba kapitału..... — dodała wdowa.
 Achilles prawie pogardliwie się uśmiechnął.
 — Potrzeba głowy, — zawołał bijąc się ręką w czoło zwycięzko, — ot — i basta.
 — A za cóż kupimy czego nam braknie?
 — No! są zapewne rzeczy, — rzekł z cicha