Strona:PL JI Kraszewski Kopciuszek.djvu/1183

183

skrucha porywała nawet krawców, którzy źle zrobioną odzież odbierali nazad, gdy ich Kurjerek wychłostał.
 Pani Zacharjaszowa, która z doświadczenia wiedziała, że gdzie szło o Kurjerka, tam zaprzeczać było niebezpieczeństwem, kiwnęła tylko głową, ale w duszy mąż się jéj wydał i wymownym i wcale jakoś nie głupim.
 Teoś stał osłupiały, nie umiał odpowiedziéć.
 — Kochany panie Zacharjaszu, — rzekł, — zostaw mnie dobór środków, niebezpieczeństwo jest groźne, na tydzień lub dwa przyjmijcie sierotę, a....
 — Ja mieszkania na tygodnie nie najmuję, odezwała się pani.
 — Zapłacim za miesiąc.
 — Za kwartał, — rzekł Zacharjasz po cichu.
 — Za kwartał, niech tak będzie, — podchwycił Teoś, — mieszkanie ze stołem.
 — O! i ona ma do nas chodzić do stołu.
 — Pani dobrodziéjko! pani ją pokochasz.
 — Zresztą, można jéj posyłać na górę, — dodał Byczek.