Strona:PL JI Kraszewski Kopciuszek.djvu/1415

201

wie gospodarujący nieznajomy, — cóż? zabiera się swoje meble do magazynu.
 — Jak to swoje do magazynu? Wszak to są sprzęty pani jenerałowéj Palmer? — rzekł Pobracki.
 — To jest byli sprzęty pani jenerałowéj, — odpowiedział mężczyzna, nakazując aby zabierano krzesła, — ale to jest teraz mój sprzęt, kiedym ja go kupił i gotówką zapłacił.
 — Jak to kupił? — zawołał Pobracki z trwogą, — kiedy? i od kogo?
 — A no, trzy dni temu, wszystko co tu było, no, i drogom zapłacił. Z temi utrechtami to się człek zawsze musi obszukać, bo to w mroku wydaje się jakby nowe, a ot, jak wynieśli na podwórz, to wytarte, zblakłe, i meble politury potrzebują, na mój honor. A nim się to sprzeda, co to tam procentów przypadnie.
 — Ale pani jenerałowa, — dodał Pobracki.
 — Co ja wiem o téj pani jenerałowej? niech się pan pyta na górze.
 Pobracki z Plutą, który bardzo nosem kręcił, powoli pociągnęli na górę. Na piętrze