Strona:PL JI Kraszewski Kopciuszek.djvu/269

261

ale nieprzyzwoitą jest rzeczą kochać się w niéj na korytarzu...
 — Ale dajże bo mi pokój...
 — Wiesz co, chcesz być swobodnym? przerwał nagle kapitan.
 — I owszem...
 — Możesz nim być... jedź dla odetchnienia na wieś na czas jakiś, to ci posłuży.
 — Ja? na wieś! spytał Kirkuć — ja?
 — Znalazł bym missją dla ciebie...
 — Ale cóż znowu missja?
 — Nie bierz dosłownie tylko, wysłałbym cię w interesie...
 — Koniecznie?
 — Nie, jeśli zechcesz... kwestja jest tylko czy ty dla interesu a interes dla ciebie przystał? Potrzeba by użyć wszelkich środków, aby się przekonać, czy w istocie sierota Jordanówna wychowana w domu Narębskich, jest Jordanówną czy Jenerałówną a następnie siostrzenica pana dobrodzieja. Rzecz starannie ukrytą, należałoby odgrzebać.
 — E! na to potrzeba głowy! rzekł Kirkuć.
 Kapitan się rozśmiał.